فهرست مطالب
H. pylori چیست؟
باکتری Helicobacter pylori یا به اختصار H. pylori (نام قدیمی: Campylobacter pylori) یک باکتری گرم منفی است. بدنه محکم آن باعث میشود که در برابر محیطهای خشن معده و حتی برخی آنتیبیوتیکها مقاوم باشد. معده با اسید قوی خود یکی از سختترین محیطها برای میکروارگانیسمهاست، اما H. pylori توانایی بقا در این شرایط را دارد.
عفونت H. pylori چیست؟
عفونت زمانی رخ میدهد که باکتری H. pylori معده را آلوده کند. اکثر افراد مبتلا علائم مشخصی ندارند، اما در برخی موارد این عفونت میتواند منجر به:
-
زخمهای باز در معده یا اثنی عشر
-
افزایش خطر سرطان معده
شود و گاهی باعث درد شکم، حالت تهوع یا استفراغ میشود.
علائم عفونت H. pylori
افراد مبتلا به H. pylori اغلب بدون علامت هستند، اما علائم ناشی از زخمها میتواند شامل موارد زیر باشد:
-
درد یا ناراحتی در قسمت فوقانی شکم
-
احساس سیری سریع
-
کاهش اشتها
-
حالت تهوع یا استفراغ
-
حرکات رودهای تیره یا سیاه
-
خستگی غیر معمول
آزمایشهای تشخیص H. pylori
پزشکان میتوانند از روشهای زیر برای تشخیص استفاده کنند:
-
آزمایش خون
-
آزمایش نفس
-
تست مدفوع
-
بیوپسی و آندوسکوپی
افرادی که زخم دارند یا در معرض خطر بالای سرطان معده هستند باید حتماً آزمایش شوند.
درمان عفونت H. pylori
درمان معمولاً شامل مصرف چند دارو به مدت دو هفته است:
-
داروهای کاهش اسید معده
-
انواع آنتیبیوتیک
رعایت دقیق دستورات پزشک برای جلوگیری از بازگشت عفونت و کاهش ریسک زخم و سرطان ضروری است.
پیگیری بعد از درمان
پس از درمان، آزمایشهای پیگیری برای اطمینان از ریشهکن شدن عفونت انجام میشود، از جمله:
-
آزمایش نفس
-
تست مدفوع
-
آندوسکوپی در موارد ضروری
در برخی افراد نیاز به درمان اضافی وجود دارد تا عفونت کاملاً از بین برود.
نقش سبک زندگی در کنترل H. pylori
تغییر سبک زندگی میتواند به کاهش خطر عفونت و تسریع بهبود کمک کند. کاهش مصرف الکل و سیگار، رعایت بهداشت مواد غذایی و شستوشوی مرتب دستها به جلوگیری از انتقال باکتری کمک میکند.
رژیم غذایی مناسب برای افراد مبتلا
افراد مبتلا به H. pylori میتوانند با مصرف غذاهای سبک، کم چرب و پر فیبر علائم خود را کاهش دهند. غذاهایی مانند سبزیجات تازه، میوههای غیر اسیدی و پروبیوتیکها میتوانند به بهبود عملکرد گوارش و کاهش التهاب کمک کنند.
پیشگیری از عود عفونت
برای جلوگیری از عود H. pylori، مهم است که درمان کامل شود، از مصرف داروهای خودسرانه پرهیز شود و آزمایشهای پیگیری به موقع انجام گیرد. همچنین اجتناب از غذاهای پرچرب و پرادویه و مدیریت استرس میتواند در کاهش علائم موثر باشد.


